Szczególna Teoria Względności - formalny dowód błędności

[Szostek]

Jest już formalny dowód tego, że Szczególna Teoria Względności jest teorią błędną.

W artykule:

Wer. POL: Wyprowadzenie wszystkich transformacji liniowych spełniających wyniki eksperymentu Michelsona-Morleya oraz dyskusja o podstawach relatywistyki (aby pobrać kliknij 'PDF')

Wer. ENG: Derivation of all linear transformations that meet the results of Michelson-Morley’s experiment and discussion of the relativity basics (aby pobrać kliknij 'PDF')

został przedstawiony formalny dowód tego, że Szczególna Teoria Względności jest teorią błędną. W dowodzie tym nie chodzi o żadne wskazywanie domniemanych paradoksów. Błędna jest interpretacja (czyli rozumienie) matematyki, na której opiera się Szczególna Teoria Względności, a nie matematyka tej teorii.

W artykule przedstawiona jest autorska metoda badania takich zagadnień polegającą na analizie znaczenia jakie ma parametr e(v) występujący w transformacjach zgodnych z wynikami eksperymentu Michelsoana-Morleya. Zrozumienie znaczenia tego parametru było możliwe dzięki analizie ogólnej postaci transformacji, dla której transformacja Lorentza jest jedynie szczególnym przypadkiem. Z pokazanej analizy wynika, że STW jest teorią z rozsynchronizowanymi zegarami, dlatego w tej teorii pomiary, np. jednokierunkowej prędkości nie dają rzeczywistych wartości.

Jeżeli prawidłowo zinterpretuje się matematykę Szczególnej Teorii Względności, wtedy teoria ta przekształca się w Szczególną Teorie Eteru bez skrócenia poprzecznego.

[Szostek]

Natomiast w artykule

Wer. POL: Metoda wyprowadzania licznych dynamik w Szczególnej Teorii Względności
Wer. ENG: Derivation method of numerous dynamics in the Special Theory of Relativity

pokazane zostało, że na podstawie kinematyki Szczególnej Teorii Względności można wyprowadzić nieskończenie wiele różnych dynamik. Czyli znana dzisiaj dynamika STW jest tylko jedną z nieskończenie wielu teoretycznie możliwych.

Oczywiście jest mało prawdopodobne, aby Einstein trafił akurat w model dynamiki, który najlepiej opisuje rzeczywiste procesy. Należy raczej oczekiwać, że "naukowcy"-oszuści naciągają wyniki eksperymentów (zresztą bardzo skromnych w tym zakresie) tak, aby pasowały do jedynie słusznej dynamiki Einsteina. W innym przypadku inni "naukowi"-głupcy-recenenci nie przepuszczą im publikacji. A "naukowiec" musi mieć publikacje, bo inaczej wywalą go z pracy . W ten sposób rozwijają się naukowe oszustwa i przekonanie całego świata, że mamy do czynienia z poważną nauką, świetnie udokumentowaną eksperymentalnie.

W związku z tym rozstrzygnięcie, która z możliwych dynamik relatywistycznych jest prawidłowym modelem rzeczywistości pozostaje otwartym problemem fizyki i powinno być jednym z ważniejszych zadań przyszłej fizyki.

[Szostek]

W poniższym artykule zostało wyjaśnione:
1. co to jest czas w kinematykach,
2. jaki jest relatywistyczny mechanizm skracania się ciał w ruchu,
3. dlaczego nie ma teoretycznych powodów, aby prędkość światła traktować jako nieprzekraczalną:
Wer. POL Wyjaśnienie czym jest czas w kinematykach oraz obalenie mitów rzekomo wynikających ze Szczególnej Teorii Względności
Wer. ENG Explanation of what time in kinematics is and dispelling myths allegedly stemming from the Special Theory of Relativity

W popularnej formie zagadnienia te zostały omówione w nagraniach:
Błędna Teoria Einsteina cz. 1: Dlaczego Szczególna Teoria Względności Einsteina jest błędnie interpretowana
Błędna Teoria Einsteina cz. 2: Co to jest czas oraz wyjaśnienie skrócenia ciał w ruchu